Wat is EAV?

In de electro-acupunctuur volgens Voll, de EAV, worden de acupunctuurpunten aan de handen en voeten gemeten. Dr. Voll ontwikkelde een speciaal apparaat om deze punten te meten. Zodra er sprake is van een ziekte of aandoening verandert deze meetwaarde. Aan de hand van de waardes die ik meet op de betreffende punten kan ik een diagnose stellen en hierop weer homeopathische middelen inzetten.

De acupunctuurpunten worden vooral
aan de handen en voeten gemeten

Hoe werkt EAV?

Bij het apparaat van Voll wordt gebruik gemaakt van zeer lage gelijkstroom. Deze stroom gaat via een handelektrode door het lichaam. De meting vindt plaats door middel van een puntelektrode die in contact met het acupunctuurpunt.

De hoogte van de meetwaarde geeft aan
in welke richting  gezocht worden

Met de EAV kan gezocht worden naar middelen ter behandeling. Zo kan er bijvoorbeeld een belasting zijn met een virus of een zwaar metaal. Maar ook kunnen er tekorten zijn, die weer aangevuld kunnen worden met bijvoorbeeld voedingssupplementen (vitaminen en/of mineralen).

Tenslotte is het mogelijk te kijken of er sprake is van een allergie of intolerantie voor bepaalde producten en/of medicijnen.

Bij meting van etenswaren wordt geadviseerd het betreffende voedsel, een klein stukje, apart verpakt in een dun boterhamzakje, mee te nemen. 
Bij het onderzoek altijd Uw medicijnen en voedingssupplementen, die U gebruikt, meenemen.

Diagnose en behandeling
Als bij een afwijkende meting het juiste middel in het meetcircuit wordt meegenomen, dan zal de gezonde meetwaarde terugkomen en niet meer teruglopen. Een minder passend middel verbetert de meetwaarde niet, of verslechtert deze zelfs. Zodra de diagnose is gesteld, kan met de behandeling begonnen worden. Hierbij kan gekozen worden uit een groot aantal (veelal) homeopatische middelen en kruiden, waarbij de keuze direct of indirect samenhangt met de diagnose.

In de praktijk is deze methode geschikt voor de diagnose en behandeling van chronische ziekten en chronische vermoeidheidsklachten en het vaststellen van een toxische belasting of een verkeerde stofwisseling. Een bekend voorbeeld van een toxische belasting is de amalgaambelasting, waarvoor sommige mensen zeer gevoelig zijn. Verder kan er nagegaan worden of er sprake is van een voedselallergie. Maar er kan ook getest worden op overgevoeligheid / allergie voor zaken als tandpasta, cremes, lotions, wasmiddelen etc.